Wat een verademing, in een rustig tempootje de eigenzinnige nieuwe buurt binnen te rijden, een open lucht en open minds, dat valt wel te zien aan de prachtige huisjes.
Na een warm welkom bij de zachte, grondende community “Live-to-be” voel ik me meteen al weer thuis. Schoenen uit, ontelbaar veel knuffels, bordje en lepeltje mee en ik zak helemaal op m’n plek.
Het thema van dit weekend was: Ecodorpen en de Nieuwe Generatie. En met dat uitgangspunt hebben we verschillende nieuwe dingen geleerd, interessante groepsgesprekken gehad, speciale aandacht aan educatie projecten besteed en zelfs een panel gehouden! Voor deze panel schreef iedereen een vraag of uitdaging op rond het thema: ‘hoe kunnen we jongeren beter ondersteunen om ecodorpen en/of projecten te joinen?’, en vervolgens mochten community members een willekeurige vraag vanuit hun eigen perspectief beantwoorden.
Ik zou willen dat we dit vaker kunnen doen, wat een hoop verrijkende perspectieven, en wat fijn om er samen over te praten. Dat geldde trouwens voor ongeveer alle elementen dat weekend.
Naast de fijne structuur van samen wakker worden, samen eten, samen leren en samen bij het vuur, was dit voor mij een bijzonder verbindend weekend.
De liefde en het begrip waren zo sterk te voelen, we waren allemaal zooo blij om elkaar weer te zien en samen te kunnen bewegen.
De veiligheid van acceptatie en geborgenheid, was voor mij extra voelbaar vanuit onze host community; Live-To-Be, een prachtig mooi initiatief opgezet vanuit een natuurlijke liefde voor de aarde en een passie voor jongeren die geen ruimte krijgen in de huidige maatschappij om zichzelf te zijn en hun eigen passies uit te dragen.
Wat fijn dat we bij jullie mochten landen.
En dan de diep gevoelde urgentie, motivatie en samenspanning die ontstond, waar ruimte voor onze angsten was maar de dankbaarheid en creativiteit werd benadrukt en gevierd.
Want de tijden zijn zeker aan het veranderen, en het is aan ons om temidden die grote veranderingen geankert te blijven in onze visie en in onze harten. Het is aan ons om -now more than ever- het werk van onze dappere pioniers door te zetten en als vuurtorens de nieuwe, pas ontdekte wegen naar de nieuwe wereld te beschijnen, en een veilige, verbindende haven te worden voor anderen die nog niet weten hoe ze verder kunnen.
Het is aan ons om te blijven dansen, te blijven vragen, te blijven dromen en geloven en bouwen.
En het is aan ons om verbonden te blijven met elkaar.
Ik voel waanzinnige dankbaarheid en bewondering voor wat we hebben mogen meemaken samen, en voor de vele jongeren in de groep dit keer! We zijn met meer dan we denken, en ik kijk ernaar uit samen verder te werken aan een gezonde, gelukkige aarde.
Eva van Schaick